گویندگی، بازیگری تئاتر ، سینما و تلویزیون، صدا پیشگی (دوبله) و خوانندگی و ... بوده است.

استاد از چه زمانی به پرسپولیس علاقه‌مند شدید؟

از همان روز اول که این اسم را شنیدم، جذبم کرد. از همان روز دیوانه وار عاشقش هستم و هیچ چیز و هیچ کسی نمی تواند آن را برای لحظه ای از فکر من خارج کند. البته علاقه من به فوتیال به 70 سال پیش بر می گردد. روزی که قرار بود امجدیه افتتاح شود و آن زمان طرفدار تیم گارد بودم.

پرسپولیس طی 43 سال گذشته مصائب بسیاری را پشت سر گذاشته است. آیا تاکنون شده است که خسته یا پشیمان شده باشید؟

خدا آن روز را نیاورد. من عاشق این اسم و این پیراهن هستم. سنگ و آتش هم از آسمان ببارد ما ولکن پرسپولیس نیستیم. امیدوارم پرسپولیس از ما خسته نشود. باور کنید هنوز که هنوز است از دو سه روز قبل از بازی ها آرام و قرار ندارم. کاملا بی تاب می شوم روز مسابقه از کار و زندگی می افتم چون اصلا نمی توانم کار دیگری انجام دهم.

نفس  برایم نمانده به خاطر همین به دیدن بازی از تلویزیون اکتفا می کنم. پرسپولیس که وارد زمین می شود دردهایم یادم می‌رود و احساس زنده بودن می کنم.

حتی وقتی تیم خوب نتیجه نگیرد؟

من پرسپولیسی هستم. هر چه می خواهد بشود. اصلا اگر همه بازی ها را هم ببازد هنوز همین احساس وجود دارد. تیم محبوبم را در اوج می خواهم. از اینکه شکست بخورد ناراحت می شوم. از اینکه زخمی بشود دلم درد می آید اما ذره ای از علاقه و شوری که نسبت به آن دارم کم نمی شود. اول بشود، آخر بشود برایش می میرم. یک هوادار واقعی باید اینگونه باشد.

در تمام این سال ها پیش نیامد که مثل چند سال اخیر که سراغ هواداران می آیند، سراغ شما هم بیایند. و بگویند که مثلا برای هواداری از فلان تیم بیایید؟

بله، شاهین دوباره شروع کرده بود که شاپور سرحدی مسوول آن بود. از دوستان صمیمی و قدیمی من بود. با هم فوتبال بازی کرده بودیم. پیش من آمد و گفت: شما که شاهینی بودید برگردید و هر چند نفر را که می توانید جمع کنید، من خیلی تند برخورد کردم و گفتم این حرف را که به ما زدی به هیچ کس نزن خودت را خراب می کنی. هیچکس حریف پرسپولیس نمی شود. سال ها بعد پیش من آمد و گفت: راست گفته بودی!

شما که شاهینی بودید؟

ما عاشق بر و بچه های شاهین بودیم. دکتر اکرامی هم دیگر نبود. پرسپولیس و شاهین را از هم جدا نمی دانستیم ولی وقتی پرسپولیس شروع کرد، هر اقدامی برای جدا کردن هوادارانش غیر قابل بخشش بود.

اما مثل اینکه دوره زمانه عوض شده چون تیم هایی هستند که چنین هدفی دارند؟

اینکه یک نفر بخواهد تیمی درست کند و هوادار خودش را داشته باشد اشکالی ندارد ولی اینکه یکی بخواهد از میان پرسپولیسی ها هوادار بگیرد، قابل پذیرش نیست. کسی که هوادار پرسپولیس باشد چنین کاری نمی کند. اگر کرد یعنی اصلا پرسپولیسی نبوده است. تازه آدم باهوش که پرسپولیس را ول نمی کند سراغ تیم دیگری برود.

بعضی ها هم که کلا مدعی هستند پرسپولیس مال آنهاست!.

بدبختی پرسپولیس، بدهی ها و بلا صاحب بودن آن است که هر کس به خود اجازه می دهد مدعی آن باشد یا اینکه آن را ارث پدری خود بخواند. پرسپولیس یکی است و آن هم همین تیمی است که الان وجود دارد و صاحبش هم مردم کوچه و خیابان و کف بازار هستند.

راستی شما روز بازی شش تایی ها کجا بودید؟

از یک ساعت قبل از بازی در ورزشگاه بودم. آن روز مهمترین خاطره زندگی من است.

آن روز در ورزشگاه دوربین تلویزیونی نبود؟

بله بود. البته بعد از بازی شایعه شد که خسروانی آن فیلم را گرفت و آتش زد. ولی فکر کنم آن فیلم از همان روز به آرشیو محرمانه تلویزیون رفت.

چطوری می توان آن را پیدا کرد؟

بعد از گذشت سال های طولانی، دیگر از محرمانه بودنش گذشته است. تازه دلیلی ندارد خواسته خسروانی طاغوتی خواسته امروز ما باشد. خسروانی آدم درست و حسابی نبود. وقتی تازه درجه گرفته بود در محله ما زندگی می کرد. بعدها سری تو سر ها درآورد و پولدار شد. حدود 22 سال قبل به یکی از کارمندان صدا و سیما گفتم 20 هزار تومان می دهم آن فیلم را برای من بیاور تا بینم.( آن روز حقوق یک کارمند بیش از 5000 اومان نبود)، اما گفت: اگر فیلم در آرشیو محرمانه باشد این کار را نمی کند.

فکر می کنید الان چقدر بیارزد؟

خود استقلالی ها که حاضرند چند صد میلیون بدهند تا آن را نابود کنند. اگر به دستشان بیفتد آن را با باریکنان آن زمان استقلال آتش می زدند(خنده بلندی می کند).

کشورهای دیگر که جرم و جنایت می کنند بعد از 30 تا 40 سال اطلاعات را فاش می کنند، فکر می کنید این فیلم هم آزاد می شود؟

بازی شش تایی ها که از هر کودتا و جنایتی بدتر بود (باز هم می زند زیر خنده). فکر کنم با رایزنی بین مسئولان سازمان ورزش و صدا و سیما این مشکل برطرف شد. این حق نسل جدید فوتبال است که بتواند یکی از بزرگترین و تاریخی ترین رویدادهای ورزشی تاریخ این کشور را ببیند.

چه صحبتی برای لیدرهای نسل جدید دارید؟

دو نکته مهم را می خواهم بگویم؛ اول اینکه افسوس می‌خورم وقتی پرسپولیس گل می خورد، ساکت می شوند. در حالی که در چنین مواقعی باید تماشاگران را راه انداخت تام تیم را راه بیندازند.

دوم اینکه پرسپولیس یک فرهنگ است. ناسزا نباید در میان تماشاگران پرسپولیس جایی داشته باشد. شما دیده اید که من هر جا باشم برای استقلال کری می خوانم و شعارهای زیادی درست کرده ام، اما هیچ وقت توهین نکردم و به هوادارانش احترام می گذارم. به خاط همین است که آنها مرا دوست دارند. امیدوارم هیچ وقت از سوی پرسپولیسی ها به دیگران توهین نشود.

یادم هست یک بار در یکی از بازی ها مقابل استقلال چند نفری از بین تماشاگران شروع به توهین نسبت به (عبدالعلی) چنگیز کردند، آنها را از جایگاه بیرون کردیم. بعد از آن روزی چنگیز پیش من آمد و گفت: من تو را نمی شناسم و بابت آن مساله خیلی تشکر کرد. پرسپولیس با جوانمردی شناخته می شود.

تا حالا شده پرسپولیس اشک شما را در بیاورد؟

خیلی اوقات از خوشحالی اشک ریختم و روزی که کریم باقری کفش هایش را آویزان کند گریه ام می گیرد. نوه‌ام که در آمریکا زندگی می کند هم خیلی اوقات اشکش درمیاید، او همه بازی ها را از تلویزیون می بیند همین که پرسپولیس گل بخورد دیگر نمی تواند ادامه بازی را نگاه کند از اتاق بیرون می رود و گریه می کند.

در پی ملاقات با آقای کاشانی چه احساسی داشتید؟

همه می گویند آقای کاشانی آدم صادق و سلامتی است. امروز از نزدیک لمس کردم. مهربانی او را دیدم. امسال به هر حال گذشت، امیدوارم به او کمک شود که برای سال بعد تیمی که می خواهد را برای خوشحالی هواداران درست کند. ما همه قبولش داریم از حرف هایی هم که درباره ساختن درفشی فر و امید به آینده زد خوشم آمد.

صحبت آخر با هواداران؟

پرسپولیس یک تیم دولتی است. بودجه محدودی دارد. متاسفانه به پرسپولیس مانند ذوب آهن و سپاهان که پایشان پول می ریزند، توجه نمی شود. پس مشکلات زیاد است. ولی هوادار باید این تیم را نگه دارد. پرسپولیس اول هوادار داشت، بعد قهرمان شد. به هر علت و دلیل که پیروز نشود، نباید دلسرد شد. نباید یک لحظه هم آن را تنها گذاشت. پرسپولیس بدون قهرمانی هم پرسپولیس است. اما بدون هوادار مفهوم خود را از دست می دهد.

 نوشته شده توسط محمد پرسپولیسی(محمد حسین ) در چهارشنبه 89/1/25 و ساعت 3:17 عصر | نظرات دیگران()